'Poëzie ademt. Het heeft longen nodig van een mens om in leven gebracht te worden: het gesproken woord. Dat is spokenword,' aldus Veronique Efomi. Hieronder kunt u een deel van haar werk teruglezen.
Ook kunt u wekelijks een tegeltje ontvangen op uw telefoon via Instagram met Het Dagboek van Veronique (@veersdagboek). Klik op het icoontje als u vrienden wilt worden.
@veersdagboek
Veronique wordt ook door organisaties en bedrijven gevraagd om werk op maat te maken. Met deze knop kunt u een paar van haar werken teruglezen.
nieuw
Peter Pan (2017) is geregiseerd en geproduceerd door A Small Production Company met de tekst geschreven door Veronique Efomi en de muziek van Bram de Gruijter en Rinse Visser.
PETER PAN
peter pan,
de jongen die alles kan
handje vasthouden, door mijn haren gaan
man, die peter pan
hij weet precies hoe het moet
romantisch en zoet
alles wat ik wil, is wat hij doet
een knikje naar iedereen
is zijn beste vriend voor het leven
gratis hotdogs uitdelen
een rockster is wat je bent
en iedereen die je kent
het went
middernacht het bed verlaten
laat de dromen maar wachten
ook al zijn ze prachig
ik leef mijn droom
stik je veter voor wat eten
op naam van de baas
niemand hoeft het te weten
hij is een kei in kadootjes geven
wanneer niemand in de buurt is
is zij de ware
voor even
dus laat je buik zien, tong uit je mond
en grijp een kontje hier en daar
pakken wat je vinden kan
wat je vind mag je houden
MAJESTEIT
majesteit,
u bent te groot
uw tanden te bloot
en het rood op de grond
is geen bloed, maar mooi
en we leven in uw kooi
al zolang ik er ben
wij er zijn en ik u ken
ik stik
en u kijkt toe
en zo ging het altijd
u schreeuwt en ik zwijg
en u krijgt wat u krijgt, mijn majesteit
ik draaide pirouettes al die tijd
om mezelf te verdoven
met mijn natte bange ogen
hopeloos gericht naar boven
draaide ik totdat ze droogden
ik heb mezelf altijd beloofd
dat ik u altijd zou loven
en alles wat u mij vertelde
ook alles werd geloofd
door u was ik bloot
maar de naakte waarheid bleef gedoofd
ik was verdoofd
door wind
van het draaien
en de draai om me oren
HET
WORDT
ALLEEN
MAAR BETER
voelt het niet alsof je zweeft
dat je tijd raken kan
en het geen zin heeft
om je druk te maken want
de slagen per minuut
zijn elke seconde waard
hart zo open
haard laat vonken
bij elke bonk geen vuur bespaard
aanstekelijk aard
van het beestje
elke ochtend is het feest
de vogels in canon te horen
met bloemen in koor
drummen van druppels
van elk blad in je oren
trommels en strijkers
blazers van winden te vinden
verbind me met ritme
zo blijf je zingen van binnen
winnen was altijd zo simpel geweest
IK WIL DE REGEN ZIJN
ik wil de regen zijn
onaangekondigd en nat
op jouw gezicht vallen
en vanaf daar
alles onopvallend laten glimmen
je hart inklimmen
en dan begin ik vanaf je kruin naar binnen
te regenen
ramen laten tikken
met de druppels op de vloer me
van de bodem tot de rand
haar handen in zijn haren
zijn ogen in de hare
haar haren in zijn vuisten
graven het slechtste in haar
naar bovenop
zijwaarts en van achteren
zo de nekharen overeind staand
zittend of liggend
van je kin tot aan je oren
alles laten glimmen
ik wil geen gemiezer
maar echt stortregenen
zodat straten overstromen
en rivieren zeeën ingaan
wil ik dat je duikt de diepte in
en ruik aan de oppervlakte
verkennen
jij mijn geluidsgolf bent en
ik jou tot waanzin drijft
IN DE
SNEEUW
hoe langer je in de sneeuw ligt
hoe warmer de plek wordt
en ik zat in die vloek van jou
wat liefde was
voor mij de eerste keer
een onaangebroken zegel
de laatste zegen van mijn kindertijd
aangebroken
en ik werd zijn zetel
hij mocht op mij staan
op me zitten
mijn verstand bezitten
ik was eerder bezit dan bezet
en bezeten door angst
niets meer dan een vangst
ik had het kunnen weten
maar ik was allang tevreden
dat er iemand aan me dacht
de stem die mij aan het lachen maakte
was dezelfde die zei
dat ik zijn kind moet dragen