PETER PAN

peter pan,

de jongen die alles kan

handje vasthouden, door mijn haren gaan

man, die peter pan

hij weet precies hoe het moet

romantisch en zoet

alles wat ik wil, is wat hij doet

een knikje naar iedereen

is zijn beste vriend voor het leven

gratis hotdogs uitdelen

een rockster is wat je bent

en iedereen die je kent

het went

​

middernacht het bed verlaten

laat de dromen maar wachten

ook al zijn ze prachig

ik leef mijn droom

​

stik je veter voor wat eten

op naam van de baas

niemand hoeft het te weten

hij is een kei in kadootjes geven

wanneer niemand in de buurt is

is zij de ware

voor even

​

dus laat je buik zien, tong uit je mond

en grijp een kontje hier en daar

pakken wat je vinden kan

wat je vind mag je houden

MAJESTEIT

majesteit,

u bent te groot

uw tanden te bloot

en het rood op de grond

is geen bloed, maar mooi

en we leven in uw kooi

al zolang ik er ben

wij er zijn en ik u ken

ik stik

en u kijkt toe

en zo ging het altijd

u schreeuwt en ik zwijg

en u krijgt wat u krijgt, mijn majesteit

ik draaide pirouettes al die tijd

om mezelf te verdoven

met mijn natte bange ogen

hopeloos gericht naar boven

draaide ik totdat ze droogden

​

ik heb mezelf altijd beloofd 

dat ik u altijd zou loven

en alles wat u mij vertelde 

ook alles werd geloofd

door u was ik bloot

maar de naakte waarheid bleef gedoofd

ik was verdoofd

door wind 

van het draaien

en de draai om me oren

HET

WORDT

ALLEEN

MAAR BETER

voelt het niet alsof je zweeft

dat je tijd raken kan

en het geen zin heeft

om je druk te maken want

de slagen per minuut 

zijn elke seconde waard

​

hart zo open

haard laat vonken

bij elke bonk geen vuur bespaard

aanstekelijk aard

van het beestje

​

elke ochtend is het feest

de vogels in canon te horen

met bloemen in koor

drummen van druppels

van elk blad in je oren

​

trommels en strijkers

blazers van winden te vinden

verbind me met ritme

zo blijf je zingen van binnen

winnen was altijd zo simpel geweest

IK WIL DE REGEN ZIJN

ik wil de regen zijn

onaangekondigd en nat

op jouw gezicht vallen

​

en vanaf daar

alles onopvallend laten glimmen

je hart inklimmen

en dan begin ik vanaf je kruin naar binnen

te regenen

​

ramen laten tikken

met de druppels op de vloer me

van de bodem tot de rand

haar handen in zijn haren

zijn ogen in de hare

haar haren in zijn vuisten

graven het slechtste in haar 

naar bovenop

zijwaarts en van achteren 

zo de nekharen overeind staand

zittend of liggend

van je kin tot aan je oren

alles laten glimmen

​

ik wil geen gemiezer

maar echt stortregenen

zodat straten overstromen

en rivieren zeeën ingaan

​

wil ik dat je duikt de diepte in

en ruik aan de oppervlakte 

verkennen

jij mijn geluidsgolf bent en 

ik jou tot waanzin drijft

​

IN DE

SNEEUW

hoe langer je in de sneeuw ligt

hoe warmer de plek wordt

​

en ik zat in die vloek van jou

wat liefde was

voor mij de eerste keer

een onaangebroken zegel

de laatste zegen van mijn kindertijd

aangebroken

en ik werd zijn zetel

​

hij mocht op mij staan 

op me zitten

mijn verstand bezitten

ik was eerder bezit dan bezet

en bezeten door angst

niets meer dan een vangst

​

ik had het kunnen weten

maar ik was allang tevreden

dat er iemand aan me dacht

​

de stem die mij aan het lachen maakte 

was dezelfde die zei

dat ik zijn kind moet dragen